7.Τα Βόδια του Γηρυόνη


Ηρακλής 7

 

Giovanni Jacopo Caraglio
Hercules and the Oxen of Geryon, before 1565

Ένας νεαρός φοιτητής συζητάει
με τον γιο του Δία για …σύγχρονα θέματα!
Από τις σημειώσεις του φοιτητή…
Μεσολάβησαν αρκετά λεπτά σιωπής.
Στην διάρκεια αυτή παρατηρούσα το βλέμμα του.
Δεν έδειχνε το παραμικρό ίχνος φόβου, ανησυχίας και προσδοκίας για κάτι!
Αυτή η παρατήρηση διατυπώθηκε με μια ερώτηση
-Φαίνεσαι πολύ ήρεμος, νηφάλιος και αποστασιοποιημένος.
Πως την βρήκες τόση νηφαλιότητα;

Μου απάντησε αμέσως
-Δεν την βρήκα.
Την κατέκτησα σιγά-σιγά, όπως και την Γνώση, κόκκο-κόκκο, ψίχουλο-ψίχουλο και ..
κάποια στιγμη..συνειδητοποιησα πως ήμουν ερωτευμένος μαζί της.

Ένας ήρωας είναι ερωτευμένος με την Γνώση και «τα προβλήματα «της Γνώσης ..φαίνονται στο σώμα.
Γι’αυτό ,θα ταξιδέψουμε σε Ανατολή και Δύση να φέρουμε τα βόδια , αφού τα κλέψουμε από τον τρικέφαλο γίγαντα Γηρυόνη.

Μου ήρθε στο νου το αρχαίο ρητό και το συνδύασα
-«Νους υγιής εν σώματι υγιεί»
Μιλάς για την αρμονία σώματος και πνεύματος.
Του είπα.
-Μιλάω για την ισορροπία ψυχής και σώματος.
Μόνο που δεν είναι ένα, το σώμα, αλλά, τρία:
Το Δεξιό, το Αριστερό και το Νέο.
Το Δεξιό, ανήκει στον Οδυσσέα.
Είναι η ερευνά, η περιέργεια, η εξερεύνηση, η κατάκτηση της Γνώσης, ο φυσικός κόσμος, η φυσική, τα μαθηματικά, η ύλη, η οδυνη,η λογική, το ταξίδι… ο άνθρωπος!

Το Αριστερό είναι η Πηνελόπη:

Η σιωπηλή Γνώση πέρα από τις λέξεις, η τέχνη, η μαγεία, ο Ερωτας, η αντί-ύλη, το Πνεύμα του Ανθρώπου.. η μεγάλη αναμονή.
Το Νέο-Νιο είναι, ο Τηλέμαχος:
Ο νέος ,το παιδί, το παιγνίδι, η αθωότητα, η κατάφαση, η ικανότητα να βλέπουμε τον κόσμο με δέος και θαυμασμό, κάθε φορά σαν καινούργιο.
Είναι ο καινούργιος νέος άνθρωπος που γεννιέται κάθε φορά και, κάθε φορα
αυτος ο Τηλεμαχος σπανια επιβιώνει,
για να δει την συνάντηση και την ένωση των γονέων του.

Εξοντώνεται πολύ νωρίς πια, από τους μνηστήρες., αφανίζεται.
Χάνεται η ξεγνοιασιά, η αθωότητα η ενέργεια των παιδιών λεηλατείται με διάφορους τρόπους και μεθόδους.
Και έτσι δεν μένει.. ελπίδα καμία!
Χωρίς τον Τηλέμαχο, που θα λειτουργήσει σαν συνδεκτικός κρίκος ανάμεσα στον Οδυσσέα και την Πηνελόπη, δεν μπορεί να επιτύχει η ένωση τους.

Ο Οδυσσέας είναι ο μεγάλος απών!

.Έχει φύγει για το ταξίδι της εξερεύνησης και της κατάκτησης της ύλης.
Αν κατορθώσει να πάρει την Τροία- Ίλιον, έχει ένα δύσκολο δρόμο επιστροφής με πολλές παγίδες.
Συνήθως πολλοί, θα βουλιάξουν στην διόλου ευκαταφρόνητη νωχέλεια και καλοπέραση μιας μικροαστικής ζωής.
Καλή δουλειά, σπίτι, γάμος ,καναπέδες αυτοκίνητα εξωσυζυγικές σχέσεις για το αλατοπίπερο, διακοπές, προβληματισμοί επιδείξεων κλπ
Δεν αφήνει εύκολα κανείς το νησί των Λωτοφάγων, αφού « περνάει καλά»!

Αν το αφήσει, τον περιμένει ένας μεγάλος τύραννος, ο Κύκλωπας!
Πόσοι δεν θα βγουν ποτέ από την σπηλιά του;

Ακολουθούν οι μεγάλες «ηδονές» .. της Κίρκης,
η τρομερή πρόσφορα της Καλύψους, ..
Πώς να πει κανείς «όχι» σε μια Θεά;

Έτσι ο Οδυσσέας έχει σοβαρές δικαιολογίες ,για να μην επιστρέψει.
Όμως;
Υπάρχει ένα «όμως» που θα τον ακολουθεί πάντα ,όπου και να ξεμείνει!

Αλλά, ακόμη και να κατορθώσει να γυρίσει, τι θα βρίσκει συνήθως;

Μια «Πηνελόπη», να μην έχει αντέξει τόση αναμονή, τάση κούραση, τόση πολιορκία.
Μια «Πηνελόπη» ,να έχει ενδώσει και νάχει καταλήξει η Μελάνθη των μνηστήρων.

Φευ! Η ψυχή να έχει απωλεσθεί!
Ο Τηλέμαχος αφανισμένος, στο παλάτι πλιάτσικο, ο οίκος λεηλατημένος, το Βασίλειο έχει χαθεί για πάντα και ..η Ιθάκη κάτι που απλώς… ονειρεύτηκε.
Όταν, και αν, γυρίσει ο Οδυσσέας έχει μια ηλικία γύρω στα 45.
Μπροστά του αχνοφαίνονται τα γηρατειά, οι αρρώστιες και ο θάνατος .
Οι ψευδαισθήσεις τελειώνουν.
Που είναι η ζωή του ;
Που είναι οι απαντήσεις, που γύρεψε;
Τα βόδια του τρικέφαλου γίγαντα ,δεν θα τα πάρεις γρήγορα, ούτε ,εύκολα.

Αλλά σημασία έχει να προσπαθήσεις!
Τουλάχιστον να κατανοήσεις την διαδικασία και τι σημαίνει αυτό, για ένα άνθρωπο
..Και για κάτι ακόμη.
Όταν έρθει η ώρα να διαλέξεις, με ποιους «θα πας και ποιους θα αφήσεις» .
Να ξέρεις τι επιλογές θα κάνεις ;

§ 4 Responses to 7.Τα Βόδια του Γηρυόνη

  • Ο/Η iparea λέει:

    Τα βόδια του Γηρυόνη ήταν στην ελληνική μυθολογία όντα που άνηκαν στον Γηρυόνη, τον τερατόμορφο γιο του Ποσειδώνα. Βρίσκονταν μαζί του στη νήσο Ερύθεια. Είναι γνωστά κυρίως μέσω του δέκατου άθλου του Ηρακλή, αντικείμενο του οποίου απετέλεσε η απαγωγή τους.
    Ο Γηρυόνης είχε αναθέσει τη φύλαξη των ζώων τους σε δύο φύλακες, τον Ευρυτίωνα και τον Όρθρο. Ο Ευρυτίωνας ήταν γιος του Άρη και της Ερυθείας. Ο Όρθρος ήταν ένας τερατόμορφος σκύλος, γιος του Τυφώνα και της Έχιδνας. Είχε δύο κεφάλια και επιπλέον εφτά κεφάλια φιδιού.
    Μόλις ο ήρωας έφτασε στην Ερύθεια, και αφού πέρασε τη νύχτα του στο βουνό Άβας, ήρθε αντιμέτωπος με τους δύο φύλακες των ζώων. Τόσο ο Όρθρος, όσο και ο Ευρυτίωνας βρήκαν τραγικό θάνατο από το ρόπαλο του Ηρακλή. Στη συνέχεια ο Μενοίτιος, φύλακας των βοδιών του Άδη, ειδοποίησε το Γηρυόνη για τα συμβάντα και έτσι εκείνος έσπευσε να αντιμετωπίσει τον εισβολέα. Ο Ηρακλής κατόρθωσε να εξολοθρεύσει το Γηρυόνη, αφού τον τόξευσε με τα βέλη του.
    Στο δρόμο της επιστροφής, ο Ηρακλής αντιμετώπισε πολλές περιπέτειες. Όταν τελικά επέστρεψε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αμβρακία, ένας οίστρος σταλμένος από την Ήρα διασκόρπισε το κοπάδι των βοδιών στα βουνά της Θράκης. Ο ήρωας κατόρθωσε να περισυλλέξει το μεγαλύτερο μέρος των ζωών. Τα υπόλοιπα παρέμειναν στα βουνά και περιήλθαν σε άγρια κατάσταση.
    Τελικά ο Ηρακλής έφτασε στις Μυκήνες, παρέδωσε τα βόδια στον Ευρυσθέα, ο οποίος τα θυσίασε στη θεά Ήρα
    http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%93%CE%B7%CF%81%CF%85%CF%8C%CE%BD%CE%B7

  • Ο/Η iparea λέει:

    Όπως χαρακτηριστικά μας πληροφορεί ο Απολλόδωρος ο Ηρακλής πηγαίνοντας για το νησί της Ερυθείας τα Γάδειρα, διέσχισε την Ευρώπη και σκότωσε πολλά θηρία. Φθάνοντας στην Ταρτησσό απέναντι απ’ την Λιβύη έστησε μνημείο που να θυμίζει ότι από εκεί πέρασε ο μεγάλος αυτός ήρωας-εκκαθαριστής Διογενής! Τις Ηράκλειες Στήλες που ήταν και σύνορο της Ευρώπης με την Λιβύη(Αφρική). Στο δρόμο ο ήλιος ήταν πολύ καυτός και ο Ηρακλής σήκωσε το βέλος του και σημάδεψε τον Ήλιο! Για το θάρρος του ο Θεός του έδωσε το χρυσό Δέπας( ήταν η βάρκα με την οποία ο Ήλιος διέσχιζε την νύχτα τον Ωκεανό), για να μπορέσει έτσι με αυτήν να διασχίσει γρηγορότερα τον ωκεανό.
    Φθάνοντας στην Ερυθεία ο Ηρακλής κατασκηνώνει στο όρος Άβαντα. Όμως τον μυρίστηκε ο Όρθος και όρμησε εναντίον του. Μαζί με το σκυλί του επιτέθηκε και ο Ευρυτίων. Ο Ηρακλής χτυπά με το ρόπαλο τον Όρθο και στην πάλη σκοτώνει τον Ευρυτίωνα. Όμως την σκηνή παρακολουθούσε ο Μενοίτης που βοσκούσε τα βόδια του Άδη εκεί κοντά και πήγε στον Γηρυόνη και του είπε τι ακριβώς συνέβη.
    Κυνηγώντας τον Ηρακλή που είχε πάρει το κοπάδι με τα βόδια, ο Γηρυόνης τον προφταίνει στον ποταμό Ανθεμούντα και πολεμά μαζί του για να πάρει πίσω τα βόδια του. Μια σαϊτιά του Ηρακλή ρίχνει νεκρό τον Γηρυόνη και έτσι χωρίς κανένα εμπόδιο πλέον ο Ηρακλής παίρνει τον δρόμο της επιστροφής. Βάζει τα βόδια στο Δέπας και τα περνά στην Ταρτησσό. Εκεί επιστρέφει και στον Ήλιο το χρυσό Δέπας.
    Ο Ηρακλής αφού πήρε τα βόδια πέρασε από τη Αβδηρία. Μετά προχώρησε στα Πυρηναία. Το όνομά τους το οφείλουν στην πριγκίπισσα Πηρήνη, την κόρη του βασιλιά της περιοχής, η οποία είχε άδοξο τέλος, την κατασπάραξαν τα άγρια θηρία όταν ο πατέρας της την έδιωξε από το παλάτι, όταν έμαθε ότι θα αποκτούσε παιδί με τον Ηρακλή. Ο Ηρακλής βρήκε τα μέλη της πριγκίπισσας και τα έθαψε στο βουνό. Από εκεί ο Ηρακλής πέρασε τις Λυγιρηκές Άλπεις, χτίζοντας δρόμο για τα στρατεύματά του και τα μεταφορικά του μέσα, και έφτασε στην Γαλατία. Εκεί έφερε τον πολιτισμό και ήρεμα ήθη. Με όσους τον ακολούθησαν ίδρυσε μια πόλη, την Αλήσια την οποία ονομάζει έτσι από «…της άλης, της πλάνης αυτού…» όπως μας λέει στην Ωγυγία ο Σταγειρίτης( Αλέσια ονομαζόταν παλιά το Παρίσι). Οι κάτοικοι της περιοχής τιμούσαν τον Ηρακλή αιώνες μετά το πέρασμά του από την Αλήσια και πίστευαν ότι έλκουν την καταγωγή τους από την ένωση της πριγκίπισσας Γαλάτης με αυτόν.
    Ενώ διέσχιζε τη Λιγυρία του επιτέθηκαν τα δυο παιδιά του Ποσειδώνα, ο Ιαλεβίων και Δέρκυνος που προσπάθησαν να του κλέψουν τα βόδια. Έγινε μάχη και τα δυο αδέρφια σκοτώθηκαν. Εκτός από τους γιους του Ποσειδώνα λέγεται ότι του επιτέθηκε ολόκληρος στρατός. Ήταν τόσοι πολλοί που ο Ηρακλής έριξε όλα του τα βέλη και πάλι δεν μπόρεσε να τους εξοντώσει. Μη έχοντας άλλο όπλο, ούτε καν πέτρες, γονάτισε λαβωμένος και κουρασμένος, τότε ο Δίας τον λυπήθηκε, σκέπασε τη γη με ένα σύννεφο από το οποίο έπεσαν πέτρες. Έτσι μπόρεσε να τρέψει σε φυγή τους αντιπάλους του. Η τεράστια κυκλική πεδιάδα στην οποία έγινε η μάχη λέγεται Πετρώδης πεδιάδα, επειδή είναι γεμάτη πέτρες σε μέγεθος ανθρώπινης γροθιάς.

    Σύμφωνα με άλλη πηγή η κόρη του βασιλιά, η Κελτίνη ερωτεύτηκε τον Ηρακλή και απέκτησε ένα γιο, τον Κέλτο. Ο Ηρακλής φεύγοντας της άφησε το τόξο του, με την προϋπόθεση ότι αν ο Κέλτος το τέντωνε θα γινόταν βασιλιάς στους Κέλτες.
    Μετά πέρασε στη Ιταλία και αφού πέρασε πολλά μέρη έφτασε στο Τίβερη ποταμό, εκεί που μετά κτίστηκε η Ρώμη. Άφησε τα πρόβατά του να να βοσκήσουν και αυτός κοιμήθηκε. Εκεί κοντά, είχε τη σπηλιά του ο τρικέφαλος ληστής Κάκος. Ο Κάκος, του έκλεψε μερικά βόδια και για να μην μπορέσει ο Ηρακλής να τα ανακαλύψει σοφίστηκε το εξής τέχνασμα. Έβαλε τα βόδια να περπατάνε προς τα πίσω τραβώντας τα από την ουρά. Όταν ο Ηρακλής ξύπνησε κατάλαβε ότι του έλειπαν τα βόδια του και άρχισε να τα ψάχνει. Μάταια έψαχνε, δεν τα έβρισκε πουθενά. Συνάντησε τον Κάκο ο οποίος αρνήθηκε όταν ο Ηρακλής τον ρώτησε μήπως του είχε πάρει αυτός. Αλλά επειδή ο Ηρακλής ήταν έξυπνος σκέφτηκε να φέρει τα υπόλοιπα βόδια έξω από τη σπηλιά του Κάκου. Όταν αυτά άρχισαν να μουγκανίζουν άρχισαν να κάνουν το ίδιο και τα βόδια που ήσαν στη σπηλιά του Κάκου. Έτσι με αυτό τον τρόπο προδόθηκε ο Κάκος. Ο Ηρακλής τον κυνήγησε και τον σκότωσε χτυπώντας τον με το ρόπαλό του. Όταν οι κάτοικοι των γύρω περιοχών έμαθαν για το θάνατο του Κάκου τον ευχαρίστησαν και του πρόσφεραν τιμές. Μάλιστα ο βασιλιάς τους, ο Εύανδρος, έκτισε ένα βωμό και πρόσφερε θυσία μια δαμάλα που δεν είχε ακόμα μπει στο ζυγό.
    Μετά από αυτά ο Ηρακλής προχώρησε προς τα νότια για να πάει στο Ρήγιο της Ιταλίας. Στα σύνορα του Ρήγιου και των Επιζεφυρίων Λοκρών ξάπλωσε να κοιμηθεί γιατί ήταν πολύ κουρασμένος. Όμως τα τζιτζίκια κελαηδούσαν ασταμάτητα και δεν τον άφηναν να κοιμηθεί. Γι’ αυτό παρακάλεσε τους θεούς να τους κόψουν τη λαλιά. Οι θεοί αμέσως ικανοποίησαν την επιθυμία του Ηρακλή και έτσι τα τζιτζίκια από την πλευρά του Ρήγιου δεν ακούστηκαν ποτέ πια ενώ από την πλευρά των Λοκρών τραγουδούσαν με όλη τους τη δύναμη.
    Όταν έφτασε ο Ηρακλής στο Ρήγιο ένας ταύρος του έφυγε και πέρασε κολυμπώντας απέναντι στο νησί Σικελία, προχώρησε και έφτασε στην πεδιάδα του Έρυκα, που ήταν γιος του Ποσειδώνα. Από τον Ταύρο αυτό φαίνεται να άρει την καταγωγή του ονόματός της η Ιταλία αφού οι Τυρρηνοί έλεγαν πως ο Ταύρος αυτός λεγόταν Ιταλός. Ο Ηρακλής έψαξε τον ταύρο και τελικά τον βρήκε μέσα στα κοπάδια του Έρυκα. Ζήτησε τον ταύρο αλλά αυτός αρνήθηκε να του τον δώσει, παρά μόνο αν τον νικούσε σε αγώνα πυγμαχίας. Στον αγώνα που ακολούθησε, ο Ηρακλής νίκησε τον Έρυκα τρεις φορές και στο τέλος τον σκότωσε. Αφού πήρε τον ταύρο πήρε και τα βόδια του Έρυκα και γύρισε στο Ρήγιο, που ήταν το κοπάδι του, αφού έκανε πρώτα το γύρο της Σικελίας. Από όπου περνούσε οι κάτοικοι τον υποδέχονταν με θαυμασμό. Στην πόλη Αγύριο του πρόσφεραν θεϊκές τιμές γιατί όταν έφτασε εκεί συνέβη κάτι παράξενο. Αποτυπώθηκαν τα ίχνη των ποδιών του Ηρακλή και του κοπαδιού του πάνω στο βράχο σαν να ήταν από μαλακό κερί. Για να ευχαριστήσει ο Ηρακλής τους κατοίκους του Αγύριου έφτιαξε στην πόλη τους μια μικρή λίμνη, με περίμετρο 800 μέτρα και ίδρυσε τοπικά ιερά στον Ιόλαο και στον Γηρυόνη. Την Σικελία λέγετε πως την άφησε παρακαταθήκη στους εγχωρίους κατοίκους με τον όρο ότι θα έρθουν κάποια χρονική στιγμή απόγονοί του να την πάρουν πίσω. Όντως μετά από πολλές γενιές ο απόγονός του Λακεδαιμόνιος Δωριεύς ήρθε και την παρέλαβε και έκτισε μια πόλη την ονομαζόμενη Ηράκλεια.
    Πήρε λοιπόν τον χαμένο ταύρο ο Ηρακλής και ετοιμάστηκε να διασχίσει το Ιόνιο Πέλαγος. Όμως και σ’ αυτόν τον άθλο έκανε την εμφάνισή της η Ήρα η οποία έριξε λύσσα στο κοπάδι των βοδιών του Ηρακλή και εκείνα διασκορπίστηκαν φθάνοντας στα βουνά της Θράκης. Τα κυνήγησε να τα πιάσει ο Ηρακλής χωρίς όμως να επιτύχει να τα συγκεντρώσει όλα. Όσα έπιασε τα πέρασε από τον Ελλήσποντο ενώ τα υπόλοιπα τριγυρνούσαν αγριεμένα από εδώ και απ’ εκεί. Τελικά κατάφερε να τα μαζέψει όλα και πήγε να περάσει τον Στρυμόνα ποταμό με τον οποίο μάλωσε γιατί όπως λέει ο Απολλόδωρος τον βρήκε πλωτό. Έριξε πέτρες μες την κοίτη του και έτσι κατάφερε να τον διασχίσει. Εδώ ο Ηρακλής όπου φαίνεται να πολεμά με τον Στρυμόνα, στην ουσία έχει να κάνει με διάσχιση ποταμού και μιας πρόχειρης κατασκευής, εν είδη γέφυρας . Έτσι επιτέλους φθάνει στην Τίρυνθα όπου παραδίδει τα βόδια στον Ευρυσθέα και αυτός τα θυσιάζει στην Θεά Ήρα.
    Δέκα χρόνια και ένα μήνα( οκτώ και ένα μήνα λέει ο Απολλόδωρος στην Βιβλιοθήκη του) χρειάστηκε για τους δέκα αυτούς άθλους ο Ηρακλής. Και μόνον αυτοί οι δέκα έπρεπε να είναι προορισμένοι γι’ αυτόν, σύμφωνα με το Μαντείο. Αλλά επειδή ο Ευρυσθέας δεν δέχτηκε εκείνον της Λερναίας Ύδρας και τον σχετικό με τον Κόπρο του Αυγείου, επέβαλε στον Ηρακλή άλλους δύο. Ενδέκατος άθλος λοιπόν για τον Ηρακλή ήταν να φέρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων.
    http://kapodistria-httpsxolianewsblogspotcom.blogspot.gr/2010/10/blog-post_26.html

  • Ο/Η iparea λέει:

    Ο ΔΕΚΑΤΟΣ Άθλος πού ανατέθηκε στον Ηρακλή ήταν να φέρει το φημισμένο κοπάδι του Γηρυόνη από την Ερύθεια, νησί κοντά στο ρεύμα του Ωκεανού, χωρίς να παρακαλέσει ή να πληρώσει γι’ αυτό. Ο Γηρυών, γιος του Χρυσάορα και της Ωκεανίδας Καλλιρόης, ήταν βασιλιάς της Ταρτησσού της Ισπανίας και είχε τη φήμη του δυνατότερου ανθρώπου στον κόσμο (1) . Είχε γεννηθεί με τρία κεφάλια, έξι χέρια και τρία σώματα ενωμένα στη μέση. Τα πανέμορφα κόκκινα βόδια τού Γηρυόνη τα φύλαγαν ο βουκόλος Ευρυτίων, γιος του Άρη, και το δικέφαλο τσοπανόσκυλο Όρθρος – παλιό­τερα άνηκε στον Άτλαντα – βλαστάρι του Τυφώνα και της Εχιδνας (2).

    β. Κατά το πέρασμά του από την Ευρώπη, ο Ηρακλής εξόντωσε πάρα πολλά αγρία θηρία και, όταν έφτασε τελικά στην Ταρτησσό, έστησε δύο στήλες τη μια απέναντι στην άλλη στις δύο όχθες των στενών, μια στην Ευρώπη και μια στην Αφρική. Μερικοί ισχυρίζονται ότι οι δύο ήπειροι κάποτε ήταν ενωμένες μεταξύ τους και ότι στένεψε τα υπάρχοντα στενά για να αποθαρρύνει την είσοδο των φαλαινών και άλλων θαλασσινών τεράτων (3).

    γ. Ο Ήλιος ακτινοβολούσε τόσο δυνατά πάνω στον Ηρακλή, ο όποιος, αδυνατώντας να δουλέψει μέσα σε τόση ζεστή, τέντωσε το τόξο του και εκσφενδόνισε ένα βέλος προς τον θεό.

    – Φτάνει! φώναξε θυμωμένος ο Ήλιος .

    Ο Ηρακλής ζήτησε συγγνώμη για την κακοτροπία του και χαλάρωσε αμέσως τη χορδή του τόξου. Για να μην υποληφθεί σε ευγένεια ο Ήλιος δάνεισε στον Ηρακλή το χρυσό, νουφαρόσχημο κύπελλό του μέσα στο οποίο εκείνος έπλευσε στην Ερύθεια , ο Τιταν Ωκεανός όμως, για να τον δοκιμάσει, ταρακούνησε το κύπελλο σφοδρά πάνω στα κύμα­τα . Ο Ηρακλής τάνυσε πάλι το τόξο του και ο Ωκεανός τρομοκρατήθηκε τόσο ώστε καθησύχασε τη θάλασσα. Άλλη παραλλαγή είναι ότι ο Ηρακλής ταξίδεψε στην Ερύθεια μέσα σε χάλκινη κάλπη χρησιμοποιώντας τη λεοντή του για πανιά (4).

    http://theancientweb.wordpress.com/2011/09/07/%CE%B4%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%AC%CE%B8%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CE%B2%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B7%CF%81%CF%85%CF%8C%CE%BD%CE%B7/

  • Ο/Η iparea λέει:

    Άρης, Κριός ,Κίκονες, τα βόδια του Γηρυόνη, η ΑΣΠΙΔΑ.
    Η όσφρηση, νέα σελήνη στον Κριό 21 μοίρες.
    Η θυσία του Λεωνίδα!

    Η θυσία του Κριού!

    Η γέννηση της ηρωικής συνείδησης!

    1. Θερμοπύλαι, η μάχη του Άρη

Σχολιάστε