Οι ημέρες της αφθονίας

 

…. σας έχουν τελειώσει.

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά διεκδικούμε ότι μας ανήκει δικαιωματικά!

Η ΑΘΕΑΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΜΙΑΣ  ΕΠΙΠΛΑΣΤΗΣ  ΕΥΘΡΑΥΣΤΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ

Σε όλη τη πορεία  της  η ανθρωπότητα πιέζεται από δυνάμεις που δρουν  είτε θετικά, ωθώντας  την σε μεγάλες περιόδους δημιουργίας , στο απόγειο της με υψηλά επίπεδα συνείδησης ,είτε    όμως και αρνητικά με βιαιοπραγίες, αλληλοσκοτωμούς, πείνα, αδικία φθάνοντας στον υποβιβασμό και εξαχρείωση της ανθρώπινης υπόστασης.

Οι δομές της κοινωνίας  στην εξέλιξή τους ήταν τέτοιες που  διαμόρφωναν μια  κοινωνική διαστρωμάτωση με βάση τη συσσώρευση πλούτου και εξουσίας, και καταπίεση και έλεγχο των κατώτερων τάξεων.

Η χειραγώγηση αυτή γινόταν με  έλεγχο των βασικών αναγκών, μέσω του χειρισμού των πόρων, των απαιτούμενων για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Μέχρι τον 20ο αιώνα,  αυτή η χειραγώγηση των μαζών γινόταν κυρίως με την ωμή απειλή, χωρίς προσχήματα  με  την επικράτηση του  φόβου και με την τρομοκρατία της φυλάκισης και βασανισμών,  μέχρι της εξόντωσης της  .

Το  εκάστοτε προσωποπαγές σύστημα εξουσίας   , επικρατούσε με την βοήθεια της θρησκείας, της κοσμικής εξουσίας που ασκούσε  και της αγάπης που διακήρυττε. Με καλά οργανωμένο ψυχολογικό χειρισμό  , κρατούσαν τους ανθρώπους αλυσοδεμένους και υποτελείς, μέσα σε μία εσκεμμένη  βαθειά άγνοια, πότε με την ενοχή πουλώντας συγχωροχάρτια,  με  την απειλή του πυρ του εξώτερου  και του γήινου αλλά και με την υπόσχεση του μακρινού παραδείσου. Όσο πιο πολύ ταλαιπωρείται ο άνθρωπος εν ζωή τόσο θα τον περιμένει με διάπλατες τις πόρτες του, ενώ κάποιοι επιτήδειοι καλοπερνούσαν εις βάρος του. H εκμετάλλευση    του θρησκευτικού ενστίκτου από τα οργανωμένα ιερατεία,  ήταν πολύ μεγάλη  ανηλεής  και αδίστακτη και η ανθρωπότητα έζησε έναν φρικτό μεσαίωνα σκοταδισμού

Μπαίνοντας ο  20ος αιώνας  πολλές μεγάλες επαναστάσεις προηγούνται, και κάποιες έπονται όπως  η επανάσταση του  στην Αγγλία , ο Πόλεμο της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, που οδήγησε την 4η Ιουλίου 1776, στην Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Ακολουθεί η Γαλλική Επανάσταση και ο ξεσηκωμός του λαού του Παρισιού, που κατήργησε τη μοναρχία στη Γαλλία,  με το σύνθημα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΙΣΟΤΗΤΑ-ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ, ο Διαφωτισμός, η Ελληνική που δεν ήταν μόνο εθνική αλλά είχε και κοινωνικές πτυχές, με παγκόσμια επιρροή,  η Ρώσικη Επανάσταση, από την πρώτη εξέγερση της εργατικής τάξης το 1905 μέχρι την επανάσταση  του ´17 που έδιωξε τον Τσάρο και την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων από τους μπολσεβίκους τον Οκτώβρη. Η Κινέζικη Επανάσταση, τον Μάη του ´68 στη Γαλλία, η  Πορτογαλική Επανάσταση του 1974,  Ιρανική το’79 και την άνοιξη της Πράγας το ‘ 68. Διακηρύχτηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα , φάνηκε μία ελπίδα για την ανθρωπότητα που έβγαινε από μία στυγνή φυλακή του σκότους, της δεισιδαιμονίας, της μισαλλοδοξίας και του φανατισμού. Η επιστήμη προχώρησε, και έκανε πιο εύκολη την ζωή των ανθρώπων , η φιλοσοφία  , οι γνώσεις , η τεχνολογία σε μεγάλη άνθηση και εξέλιξη.

Νέες αξίες ήρθαν στην επιφάνεια και η βιομηχανική επανάσταση, η επιστημονική και η τεχνολογική επανάσταση της πληροφορικής,  καθόρισαν και τις κοινωνικές δομές της σύγχρονης κοινωνίας, που στην αυγή τους ιδιαίτερα ζωτικό ρόλο έπαιξε η κατοχή, η διάθεση και ο χειρισμός των ενεργειακών πόρων.

Από τον άνθρακα στο πετρέλαιο , στον ηλεκτρισμό , και στην τεχνολογία της πληροφορικής και των επικοινωνιών. Ο κόσμος ξαφνικά μίκρυνε και η διακίνηση της πληροφορίας άρχισε να γίνεται με ταχύτητες αστραπής και η  οικονομία στράφηκε στο θέμα διαχείρισης της πληροφορίας.

Αλλά και η επιστήμη  εξελίχθηκε , ανακαλύφθηκαν εμβόλια, φάρμακα,  αλλά   σε κάποιες περιπτώσεις έπαιξε αρνητικό ρόλο αφού  παραδόθηκε στα χέρια των λίγων που στην απληστία τους  την χρησιμοποιούσαν πάλι για τα μεγάλα κέρδη τους ,και καθόλου δεν νοιαζόταν   να βοηθήσουν τον άνθρωπο ουσιαστικά και αποτελεσματικά.

Έτσι κάποια επιτεύγματά της  βοήθησαν τα μάλα στη χειραγώγηση των λαών.

Για παράδειγμα ο  σκοτεινός ρόλος των φαρμακοβιομηχανιών με τα φάρμακα τους   καταστέλλουν δεν  θεραπεύουν και  προκαλούν  άλλα προβλήματα στο σώμα, γιατί ουσιαστικά δεν θέλουν ούτε να πεθάνεις ούτε και να ζείς υγιής, αλλά να είσαι μονίμως ετοιμοθάνατος, σε καταστολή. Τα φυτοφάρμακα που η αλόγιστη χρήση τους έχει μολύνει όλον τον πλανήτη  καθώς και οι βιομηχανίες  με τα απόβλητά τους και τους ρύπους τους έχουν διαταράξει το ατμοσφαιρικό σύστημα, προκαλώντας ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα

Οι υβριδικοί σπόροι παράγονται με ελεγχόμενη στειρότητα, έτσι ώστε να εξαρτάται η γεωργική παραγωγή από τις δύο τρείς μεγάλες εταιρείες παραγωγής υβριδίων.  Τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα προκαλούν εντάσεις και αναταράξεις στο γενετικό μας κώδικα

Παρά λοιπόν τις ευνοϊκές συνθήκες και την ελπίδα  να ζήσουν οι άνθρωποι σε καλύτερες και δίκαιες κοινωνίες, άρχισε πάλι να διαφαίνονται νέες μέθοδοι χειρισμού των, και  η ανθρωπότητα πέρασε από την  απροκάλυπτη  ωμή βία και τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό στην  ανεπαίσθητη  χειραγώγηση  της  δια ψυχολογικών μέσων και εδώ χρησιμοποιήθηκαν  κατάλληλα όλες οι έρευνες και οι θεωρίες του Φρόυντ.

Η Αμερική, ίσως επειδή ως μωσαϊκό λαών χωρίς ενιαία ιστορία , μυθολογία και παράδοση, ήταν εύκολη πρόσβαση για  την ψυχανάλυση , που την δέχθηκε με ενθουσιασμό την  ενσωμάτωσε  στην καθημερινότητά της. Στο τέλος    βρέθηκαν όλοι να αναλύονται σε ένα κρεβάτι  ψυχολόγου  να ψάχνουν τον εσώτερο εαυτό  . Δεν υπάρχει Αμερικάνος που να μην έχει τον προσωπικό του ψυχαναλυτή και φυσικά  αυτή η μόδα εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, όπως και στην Ελλάδα που κάθε ξενόφερτη συνήθεια την υιοθετούμε  χωρίς καμία καθυστέρηση και σκέψη.

Σε όλο αυτό βοήθησε απολύτως αποφασιστικά ο ανιψιός του Φρόυντ, ο Μπέρνεις, ο οποίος στο βιβλίο του «Προπαγάνδα», γράφει ότι στη μάζα των ανθρώπων υπάρχει ένα σκοτεινό υποσυνείδητο που, αν μάθει κανείς να το χειρίζεται εκπληρώνοντας τις επιθυμίες του, μπορεί να το ελέγχει και παράλληλα να κατευθύνει αυτή την επιθυμία στα προσφερόμενα προϊόντα, με αποτέλεσμα και κάποιοι επιτήδειοι να πλουτίζουν και η μάζα, ικανοποιημένη από την κατανάλωση, να γίνεται αδρανής και πειθήνια στην εξουσία.

Ο άνθρωπος που έπλασε την κοινωνία της κατανάλωσης
«Ο έξυπνος και συνειδητός χειρισμός της οργανωμένης γνώμης των μαζών είναι σημαντικό στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτός που είναι σε θέση να καθοδηγεί αυτό τον αθέατο μηχανισμό της κοινωνίας συνιστά μια αόρατη κυβέρνηση, που αποτελεί την πραγματική δύναμη που κυβερνά ολόκληρη τη χώρα» – (Edward Bernays, Propaganda, 1928)
Μάλιστα ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Χούβερ ζήτησε να μετατρέψουν τους ανθρώπους σε «μηχανές ευτυχίας»!

Η κοινή γνώμη όμως βγαίνοντας από έναν πόλεμο  απέρριπτε σοκαρισμένη την προπαγάνδα ως μέσον ανέντιμο, οπότε χρειάστηκε να επινοηθεί ένα πιο ελκυστικό και φαινομενικά ακίνδυνο όνομα για την κοινωνική  παραδοχή και ιδού το νέο επάγγελμα του αιώνα “Δημόσιες Σχέσεις”

Οι άνθρωποι θέλουν να αποκτήσουν , να κατασκευάσουν ή να δανειστούν έναν εαυτό, ανεξάρτητο και διαφορετικό απ’ όλους τους άλλους -κι αυτή ακριβώς την εικόνα  τους πουλάει η διαφήμιση που ξεκίνησε την εκμετάλλευση τηςκυρίως στις ΗΠΑ, από εταιρείες που ήθελαν να πουλήσουν τα προϊόντα τους, και χάρη κυρίως στις έξυπνες στρατηγικές του Μπέρνευς ευνόησε την αύξηση του καταναλωτισμού.

Οι τεχνικές της διαφήμισης έγιναν το μαγικό ραβδί που μας κρατάει μονίμως σε μια μαζική και μαγική αυταρέσκεια, για να παράγουν έτσι το καθεστώς του νεο-καπιταλισμού της υπερκατανάλωσης, με προϊόντα φίρμας, μόδας, υψηλής διάκρισης και διαφημιστικής προβολής, που έχουν την καθοριστική τους διάκριση μέσα στον κόσμο των ανωνύμων προϊόντων της μαζικής παραγωγής. Έτσι  η παραγωγή αγαθών άρχισε να μην ανταποκρίνεται  μόνο στην ανάγκη, αλλά στην απληστία της ανθρώπινης επιθυμίας.

Αυτή λοιπόν η νέα προσοδοφόρα επιστήμη  έμαθε όλους τους τρόπους να μας “πουλάει” με άνεση  και αποτελεσματικά οτιδήποτε, από τσιγάρα και αυτοκίνητα  μέχρι τη δημόσια εικόνα προέδρων, Πρωθυπουργών ,  χάρτινων ατάλαντων Σταρ  που κυριαρχούν  όμως  έντεχνα πλασαρισμένοι, και επεκτάθηκε  ακόμη και τις ίδιες μας τις απόψεις,  και τις προτιμήσεις μας . Γιατί ο ρόλος του καταναλωτή είναι να χειροκροτεί και απολαμβάνει’,  σε διαρκή ύπνωση , πλήρη αποχαύνωση και χωρίς κριτήρια αξιολόγησης για να συγκρίνει το ασήμαντο με το σημαντικό, το χρήσιμο από το άχρηστο  , το όμορφο από το ακαλαίσθητο.
Έκτοτε αυτή η επιστήμη άπλωσε τα πλοκάμια της παντού διαμορφώνοντας μας  καθημερινά τεχνητές “ανάγκες”, να καθορίζει τα ρούχα που φοράμε, το φαγητό μας, τις ταινίες που θα δούμε την μουσική που θα ακούσουμε , τα κόμματα που θα ψηφίζουμε, ακόμη και τις ερωτικές μας προτιμήσεις μέσω των προτύπων που έντεχνα μας επιβάλλει .

Οι ιδέες και  οι πεποιθήσεις που νομίζουμε αφελώς ότι είναι δικές μας , μας τις έχουν «περάσει», χωρίς βία χωρίς την επιβολή όπλου ,χωρίς τανκς, νόμιμα, δημοκρατικά και ειρηνικά. Ο καλύτερος τρόπος για να υποδουλώσεις κάποιον με την συγκατάθεσή του είναι να ελέγχεις το μυαλό του.

Ο άνθρωπος-καταναλωτής  έχει μία  Ψευδαίσθηση Ταυτότητας, η ιδέα πως μπορεί να  καταναλώνει τον κάνει ανεξάρτητο και διαφορετικό και προπαντός  τον κάνει να αισθάνεται πολύ σημαντικός ,  από τη μάζα.  Όσο πιο πολλά και ακριβά πράγματα μπορείς να πάρεις τόσο καταξιώνεσαι και νοιώθεις μοναδικός και σημαντικός.

Στο επίκεντρο πάντα η σεξουαλικότητα, αξιοποιώντας εις το έπακρον  την θεωρία του Φρόιντ γύρω από τις βαθύτερες επιθυμίες και τα όνειρα του ατόμου  που έχουν σαν επίκεντρο το γενετήσιο ένστικτο  . Κατάφεραν να συντονίσουν το μυαλό του στην συχνότητα που επέλεξαν  για να του πουλήσουν τα πάντα, μέσα σε εντυπωσιακά πακέτα. Τα σεξουαλικά υπονοούμενα  κυρίαρχα  στα διαφημιζόμενα προϊόντα  μέσω των ΜΜΕ, των περιοδικών προβάλλοντας ένα πρότυπο  επιτυχίας και ακαταμάχητης γοητείας, αλλά και ένα σκηνικό ζωής τελείως εξωπραγματικό και άχρηστο.

Άπληστοι πάντα για την εξουσία και το κέρδος δεν έμειναν  εδώ. Ο Bernays εισήγαγε την ιδέα πως δεν πρέπει να περιορίζεσαι  να πουλάς στους ανθρώπους μόνο αυτό που χρειάζονται, αντίθετα μπορείς να τους πείσεις πως χρειάζονται το οποιοδήποτε προϊόν -ή ιδέα-, αρκεί να ξέρεις πώς να πιέσεις τα κατάλληλα ψυχολογικά κουμπιά.

Αν μπορέσεις να κωδικοποιήσεις την παρουσίαση ενός αντικειμένου με τρόπο που να αγγίζει τις βαθύτερες επιθυμίες, αλλά και να εκμεταλλεύεται  τους βαθύτερους φόβους του καταναλωτή, τότε μέσα του το προϊόν συνδέεται  με την ψευδαίσθηση της ασφάλειας και της σιγουριάς.

Κατασκευάζοντας την συναίνεση των πολλών

Η φυγή στην βία δεν ήταν πλέον αρκετή γι΄αυτό τα μεγάλα αφεντικά στράφηκαν σε πιο επιστημονικές μεθόδους για την συντριβή κάθε αντίστασης  και τον πιο αποτελεσματικό  έλεγχο των ανθρώπων
Τα βιβλία με την συγκαλυμμένη απολυταρχική πρόθεση   “Προπαγάνδα”, “Κατασκευάζοντας τη Συναίνεση”, “Αποκρυσταλλώνοντας την Κοινή Γνώμη”, κατασκευάζουν την συναίνεση της μάζας  και  αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο μαθαίνουν πως  “ να βάζουν σε πειθαρχία τον νου, έτσι ακριβώς όπως οι στρατιωτικοί πειθαρχούν το σώμα”. Αυτή η πειθαρχία μπορεί να επιβληθεί «χάρη στην έμφυτη ελαστικότητα της ανθρώπινης φύσης» υπάρχει η τάση να υποκύπτουμε στη χειραγώγηση: “ο μέσος πολίτης είναι ο πιο ευαίσθητος αισθητήρας που υπάρχει επί της γης. Ο ίδιος του ο νους είναι το μεγαλύτερο φράγμα ανάμεσα σ’ αυτόν και την πραγματικότητα. Μέσα στο μυαλό του υπάρχουν στεγανά διαμερίσματα, αδιαπέραστα από τη λογική. Η τάση του για απόλυτες απόψεις είναι το εμπόδιο που τον κάνει να μην λειτουργεί με βάση τη σκέψη και την εμπειρία του, αλλά μόνο με μαζικές αντιδράσεις”

Και συνεχίζει ο ίδιος , πως η ίδια “η οργάνωση της δημοκρατίας είναι τέτοια”, “ώστε τα μυαλά των πολιτών μπαίνουν σε καλούπια”, ενώ “οι ιδέες τους τούς έχουν υποβληθεί από ανθρώπους τους οποίους ούτε που έχουν ακουστά”. Κάπου αλλού γράφει: “Ο έξυπνος και συνειδητός χειρισμός της οργανωμένης συνήθειας και γνώμης των μαζών είναι ένα σημαντικό στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτός που είναι σε θέση να καθοδηγεί αυτό τον αθέατο μηχανισμό της κοινωνίας συνιστά μια αόρατη κυβέρνηση, που αποτελεί την πραγματική δύναμη που κυβερνά ολόκληρη τη χώρα” ( Propaganda, 1928).  “Η καλή διακυβέρνηση μπορεί να πουληθεί προς μια κοινωνία, ακριβώς όπως και κάθε άλλο αγαθό”.

Περιγράφει επίσης τον άνθρωπο ως “ένα αγελαίο ζώο, για το οποίο η φυσική μοναξιά είναι πραγματικός τρόμος”, έτσι ώστε ο διαρκής συσχετισμός του με κάποιο κοπάδι να του δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας. “Στον άνθρωπο, ο φόβος της μοναξιάς δημιουργεί την ανάγκη να έχει ίδιες απόψεις με την υπόλοιπη αγέλη”.
Και έτσι φθάσαμε  στην επέκταση της εμπορευματοποίησης του συνόλου σχεδόν των πλευρών της ζωής του ανθρώπου, την ανάπτυξη της μαζικής κουλτούρας , με τα ΜΜΕ να κυριαρχούν σαν ένας από τους μηχανισμούς επίδρασης και ακρωτηριασμού της κριτικής σκέψης και της συνείδησης της μάζας. Γιατί καταφέρνουν να ελέγξουν όχι μόνο τις γνώμες αλλά και την συμπεριφορά, ενισχύοντας ένα μακροπρόθεσμο έργο που σκόπευε να επιβάλλει αυτό που έλεγαν οι μεγαλοδιευθυντές επιχειρήσεων «Μία φιλοσοφία ματαιότητας» , όπου οι άνθρωποι θα προσκολλώνται σε «επιπόλαια πράγματα της ζωής, όπως τα καταναλωτικά αντικείμενα», ξεχνώντας τις επικίνδυνες ιδέες, της συμπόνιας, της αλληλεγγύης, και πολλές άλλες ανθρώπινες αξίες.

«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΤΕΧΝΗΤΑ ΤΕΙΧΗ , ΝΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ  ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΟΥΝ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ»

 Σύμφωνα με τον Τσόμσκυ , γνωστοί τεχνοκράτες διανοούμενοι, έβλεπαν στο λαό «ένα αποπροσανατολισμένο κοπάδι» που πρέπει να καθοδηγηθεί για το καλό του, παίρνοντας σαν δεδομένη «την βλακεία του μέσου ανθρώπου». Οι μέντορές του που σκέφτονται αντί για αυτόν, θα του δώσουν «τις απαραίτητες φαντασιώσεις», θα τον εφοδιάσουν με «απλές αλλά ψυχολογικά αποτελεσματικές ιδέες».

Σε μία δημοκρατία, ο ρόλος που παρέχεται στις μάζες πρέπει να είναι εκείνος «των θεατών που ενδιαφέρονται για όσα συμβαίνουν και όχι εκείνων που συμμετέχουν».  Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι όλες αυτές οι ιδέες έγιναν ένα  ισχυρό δόγμα που επικράτησε σε όλες τις «δημοκρατικές» κοινωνίες. Κάποιοι οξυδερκείς διανοούμενοι έχουν καταλάβει τις ακριβώς συμβαίνει, αλλά οι περισσότεροι συμμετέχουν στην επιχείρηση υποταγής, χωρίς να το καταλάβουν, γιατί αυτό είναι μέρος της εκπαίδευσής τους. «Στην πραγματικότητα , ο ρόλος των διανοουμένων ,συνίσταται στο να κάνουν ότι πρέπει ώστε οι άνθρωποι να παραμένουν παθητικοί, υπάκουοι, αστοιχείωτοι και προγραμματισμένοι»

Ας δούμε όμως   την λίστα με τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ που αποδίδεται στον Τσόμσκυ αλλά  ο ίδιος το διέψευσε  «Δεν το έχω γράψει αλλά σίγουρα είναι επηρεασμένο από τη σκέψη μου. Θα μπορούσα και να το έχω υπογράψει».

Το κείμενο αυτό  δημοσιεύτηκε  στην γαλλική  εφημερίδα Le Grand Soir  ΤΟ 2002  από τον Sylvain Timsit με τον τίτλο «ΑΘΟΡΥΦΑ ΟΠΛΑ ΓΙΑ ΗΡΕΜΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ»

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

1.Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφάσεις  των οικονομικών και πολιτικών παραγόντων, μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.

Αυτή  η στρατηγική  είναι επίσης απαραίτητη για να αποτρέψει το κοινό να ενδιαφερθεί για την μόρφωσή και την ενημέρωση του  σε θέματα της επιστήμης, της οικονομίας, της κοινωνιολογία κλπ

 «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα»

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση»   έτσι  ώστε τα μέτρα που θα «αναγκαστεί» να πάρει η εξουσία να τα έχει ήδη επικαλεστεί ο κόσμος .

3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, και ανεπαίσθητα.

4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία , αλλά  η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον

5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού»

6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.

Ο φόβος αποτελεί βασικό και αποτελεσματικό μηχανισμό χειραγώγησης από τα συστήματα εξουσίας Μια φοβισμένη κοινωνία γίνεται έρμαιο των μηχανισμών καταστολής και χειραγώγησης.

 

7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί»

8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…

9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ

Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.

 

10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

Ο σημερινός άνθρωπος κάθε άλλο παρά ελεύθερος είναι , μέσα σε  μία κοινωνία που κλέβει την ενέργεια του και το μυαλό του, και του δημιουργεί νέες μορφές ομηρίας που εμποδίζουν την εξέλιξή του.

 Είναι καιρός να δεί τις αλυσίδες του και να αντιμετωπίσει  την συνειδησιακή και ψυχική του αδράνεια,  την νοητική του αγκύλωση,   να διαλύσει τις ψευδαισθήσεις  του, και έχει πολλές, παντός είδους  και να διώξει τους γητευτές που του απομυζούν κάθε κόκκο ενέργειας του.

Και προσοχή, οι τρόποι αντίδρασης και επανάστασης είναι σε μεγάλο βαθμό προσχεδιασμένα από “τράπεζες εγκεφάλων”, μέσα σε προκαθορισμένα πλαίσια, που χειραγωγούν  και απορροφούν πολλά κοινωνικά κινήματα που ξεκινούν αυθόρμητα και δυναμικά,  και ο επαναστατημένος άνθρωπος βρίσκεται ασυνείδητα να εξυπηρετεί πάλι  συμφέροντα ορισμένης ομάδας , που γίνονται ένα με το σύστημα που σαν την Λερναία Ύδρα ένα κεφάλι κόβεις δέκα φυτρώνουν.

Γι΄αυτό επιβάλλεται η ανάπτυξη μιας υγιούς ατομικότητας , το «ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ»  και η επίγνωση ότι εμείς  είμαστε  υπεύθυνοι για τη  εαυτό μας για τις επιλογές μας αλλά και για την κοινωνία στην οποία θέλουμε να ζήσουμε. Κάθε άνθρωπος πρέπει να αναζητήσει και να βρεί το μονοπάτι που θα τον φέρει από την κίβδηλη στην αληθινή συνείδηση, απ΄ το άμεσο στο πραγματικό του συμφέρον και θα το κάνει μόνο όταν αισθανθεί την ανάγκη να αλλάξει τον τρόπο ζωής του.

Η άνοδος του μάγματος σε λάβα αλουργίδος

Η ΠΑΡΕΑ