2. Τα καπέλα της πλάγιας σκέψης

4 Δεκεμβρίου, 2010 § 9 Σχόλια


https://i0.wp.com/fe-mail.gr/media/Image/fashion_beauty/2008/fashion/12/taseis_xeimona/hats.jpg

και  τα γράμματα του ορθού λόγου  σύμφωνα και φωνήεντα επτά!

Ο καθηγητής Λέανδρος  Λαμπρινός έφθασε εγκαίρως στο μάθημα του  παρ΄ όλη την  υπερβολική κίνηση που συνάντησε στο δρόμο  φορώντας ένα παλιό φθαρμένο καπέλο που ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με την άψογη και περιποιημένη εμφάνιση του και καινούργια  ενδυμασία  του.

Χωρίς χρονοτριβή μπήκε κατευθείαν στο θέμα χαριτολογώντας με μια παρατήρηση.

Τι είναι η πλάγια σκέψη,  πως παίρνεται μια απόφαση, πότε μια πρόταση είναι ηθική ή ανήθικη;

Δεκτές μόνο ορθές απαντήσεις….  συνέχισε και είναι σίγουρα πως προσέξατε την αντίθεση της   ενδυματολογικής  μου  γκαρνταρόμπα  είπε,  βγάζοντας το καπέλο του.

Ένα παράδειγμα απλό θα μας διαφωτίσει αρκετά και το σωστό παράδειγμα αξίζει όσο χίλιες διαλέξεις και μαθήματα.

Ήταν μια φορά και ένα καιρό ένας τοκογλύφος κακός και άσχημος και καλόβλεπε την κόρη ενός ταλαιπωρημένου ανθρωπάκου που είχε πιαστεί στα δίχτυα του και του χρωστούσε.Του πρότεινε λοιπόν να του χαρίσει το χρέος αν του έδινε την κόρη του.
Και για να τους “βοηθήσει “μάλιστα τόσο καλός που ήταν, τους πρότεινε να αφήσουν την θεία πρόνοια και τον επίσης καλό θεό να αποφασίσει.Τους είπε πως θα έβαζε μέσα σε ένα άδειο πουγκί ένα βότσαλο μαύρο κι ένα άσπρο. Αν διάλεγε το μαύρο θα γινόταν γυναίκα ταυ και το χρέος θα χαριζόταν. Αν έπαιρνε το άστρο θα έμενε με τον πατέρα της και πάλι το χρέος θα χαριζόταν.
Ο ανθρωπάκος συμφώνησε με βαριά καρδιά και ο εμποράκος έβαλε μέσα στο κουτί δύο μαύρα βότσαλα όπως παρατήρησε με την αυξημένη διορατικότητα της το όμορφο κορίτσι καταλαβαίνοντας το αδιέξοδο της πρότασης και την παγίδα στην οποία
οι κανονικές σκέψεις είναι ανεπαρκείς για την λύση του προβλήματος.Όμως το κορίτσι, εκτός από όμορφο ήταν και έξυπνο και χρησιμοποίησε πλάγιο λαθραίο τρόπο να βγει από το αδιέξοδο αυτό. Παίρνει το βότσαλο από το πουγκί χωρίς να το δει και κάνει πως σκοντάφτει. Το αφήνει να χαθεί και να ανακατευτεί με τα άλλα ανώνυμα μαύρα βότσαλα στην άμμο. Και λέει με χάρη περισσή
-Τι αδέξια που είμαι! Δεν πειράζει, αν κοιτάξουμε μέσα στο κουτί θα μπορέσετε να μου πείτε τι χρώμα τράβηξα από αυτό που έμεινε μέσα στριμώχνοντας το άθλιο εκπορνευτή.

Αυτό αναφέρει ο συμπαθητικός μάνατζμεντ

στην μέθοδο των σκεπτόμενων… καπέλων

Ο Έντουαρντ ντε Μπόνο στο βιβλίο του «Six thinking hats» προτείνει τη μέθοδο των έξι σκεπτόμενων καπέλων ως τρόπο προσέγγισης των προβλημάτων, που οδηγεί στην καλύτερη επίλυσή τους και βελτιώνει την ικανότητά μας να αποφασίζουμε. Συνήθως το κάνουμε ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία και το χαρακτήρα μας. Ο απαισιόδοξος, π.χ., τα βλέπει όλα μαύρα, ενώ ο αισιόδοξος όλα ροζ. Αυτό όμως οδηγεί σε μια μονομερή αντιμετώπιση των πραγμάτων και δυσκολεύει τη λήψη σωστής απόφασης. Στη συγκεκριμένη μέθοδο κάθε «σκεπτόμενο καπέλο» έχει και ένα διαφορετικό στυλ σκέψης. Φαντάσου λοιπόν ότι προσεγγίζεις το πρόβλημα και προσπαθείς να πάρεις μια απόφαση φορώντας…

το λευκό καπέλο: αρχικά επικεντρώνεις την προσοχή σου και καταγράφεις τις πληροφορίες που έχεις. Ψάξε για τυχόν κενά και παραλείψεις.

το κόκκινο καπέλο: χρησιμοποίησε τη διαίσθηση και το συναίσθημά. Δες πού σε οδηγεί το υποσυνείδητο.

το μαύρο καπέλο: δες την πιο απαισιόδοξη μεριά: τι θα γίνει αν πάνε όλα στραβά. Η πεσιμιστική αυτή αντιμετώπιση βοηθά, γιατί κάνει τις αποφάσεις σου πιο στέρεες, αναγκάζοντάς σε να δεις λεπτομέρειες και ελαττώματα που ούτε καν φανταζόσουν ότι υπήρχαν.

το κίτρινο καπέλο: σκέψου την πιο θετική και αισιόδοξη πλευρά. Θα σε βοηθήσει να δεις όλα τα πλεονεκτήματα της απόφασής σου και να διακρίνεις τις προοπτικές που ξεδιπλώνονται.

το πράσινο καπέλο: αφήνεις τη φαντασία σου να δουλέψει χωρίς περιορισμούς, χωρίς κριτική, όσο εξωφρενικό κι αν σου φαίνεται αυτό.

το μπλε καπέλο: φοριέται όταν πρέπει να παρθεί η απόφαση. Πρέπει να συνδυαστούν και να ζυγιστούν όλες οι παράμετροι που προκύπτουν από τους διαφορετικούς τρόπους σκέψης.

Ο De Bono,σαν νέος Αρχιμήδης που ανέπτυξε τις έννοιες της κάθετης και πλάγιας σκέψης.
Η κάθετη σκέψη επεξεργάζεται ήδη υπάρχουσες ιδέες. Η πλάγια σκέψη παράγει νέες ιδέες. “Η κάθετη σκέψη ασχολείται με το σκάψιμο μιας τρύπας πιο βαθιά. Η πλάγια σκέψη ασχολείται με το σκάψιμο της τρύπας κάπου αλλού.Πόσες φορές στη ζωή σας είχαμε την εμπειρία “ΤΟ ΒΡΗΚΑ!”; Ορισμένες φορές, αφού ασχοληθήκαμε μάταια με ένα πρόβλημα για αρκετό καιρό, το αφήσαμε για λίγο και τελικά μια λύση ή μια δημιουργική ιδέα μας έρχεται στο μυαλό σε ένα χρονικό σημείο που δεν έχουμε προσχεδιάσει.

Τι είναι τελικά αυτή η Πλάγια Σκέψη και σε τι διαφέρει από την… κανονική;
— Η Πλάγια Σκέψη αφορά την αλλαγή τρόπων σκέψης και την αλλαγή αντιλήψεων περισσότερο από την αξιοποίηση κάποιων που ήδη υπάρχουν. Αφορά περισσότερο τη διασταύρωση διαφορετικών μοτίβων σκέψης.

Ο κατά τα άλλα αξιόλογος κ. Μπόνο θεωρεί ότι η «Συμμορία των τριών» στέκεται εμπόδια στο να βλέπουμε
μπροστά και ηθικά και ότι ο ίδιος εφεύρε την πλάγια σκέψη και την σχολή του,παραβλέποντας το γεγονός ότι ο μαέστρος της πλάγιας σκέψης και την καθέτου ήταν ένας Αλέξανδρος, με δάσκαλο τον Αριστοτέλη, ένας Θεμιστοκλής, ένας Οδυσσέας, ένας θεατρικός Διόνυσος της λυτρωτικής κινηματογραφικής ψυχαγωγίας και της χαράς και πολλοί άλλοι Έλληνες πολεμιστές και ότι χρειάζεται και η ηθική αλλά, στο κόσμο του μάνατζμεντ είναι περιττή.

– Αναφέρεστε στον Σωκράτη, στον Αριστοτέλη και στον Πλάτωνα μιλώντας για τη «Συμμορία των τριών» και τους «κατηγορείτε» ότι μας έμαθαν να σκεπτόμαστε με τους όρους «σωστό – λάθος» κάτι, που, όπως λέτε, είναι καταστροφικό για τις επιχειρήσεις. Πιστεύετε ότι αυτό είναι εξίσου κακό και για τον «γενικό» τρόπο σκέψης ενός ανθρώπου ή μιας κοινωνίας; Και τι θα αντιπροτείνατε στη θέση αυτού του τρόπου σκέψης;
— Η σκέψη της «Συμμορίας των τριών» είναι τέλεια για να αναγνωρίζει και να αντιμετωπίζει κανείς «τυποποιημένες», «κλασικές», σταθερές καταστάσεις και για να δώσει αντίστοιχες απαντήσεις. Είναι καλή για την τεχνολογία και την επιστήμη, αλλά είναι φτωχή για τις «ανθρώπινες υποθέσεις». Στις «ανθρώπινες υποθέσεις» χρειαζόμαστε να σχεδιάζουμε τρόπους να βλέπουμε «μπροστά», όχι να κρίνουμε «ηθικά».

Ήταν η απάντηση του σύγχρονου  μάρκετινγκ στον βωμό του χρήματος να  θυσιάζονται όλα χωρίς αναστολές.

-Κ. καθηγητά τι χρώμα έχει το κεφάλι μας όταν δεν φοράμε καπέλο;  ρώτησε κάποιος από το ακροατήριο.

-Ανάλογα με τις πεποιθήσεις του  » θεού  που πιστεύουμε»   και τα γυαλιά που έχουμε για να κοιτάζουμε τον κόσμο αλλά όχι να τον βλέπουμε, απαντά ο ετοιμόλογος  καθηγητής της αναγωγικής και επαγωγικής στοχαστικής και σκοπευτικής  συλλογιστικής διαλεκτικής διαδικασίας.

1. Κριός, το κόκκινο της φωτιάς και του αίματος Άρης …Ρώμη ταχύτητα
2. Ταύρος , το πράσινο της Γης και των δέντρων Δήμητρα, Περσεφόνη,Γη …Πρόθεση, Απόφαση
3. Δίδυμοι, το απαλό κίτρινο των κίτρινων φύλλων Ερμής Λόγος… σε όρθια και πλάγια σκέψη και γλώσσα
4. Καρκίνος, οι ασημί ανταύγειες της Σελήνης στο νερό την νύχτα Ήρα. …Ανακεφαλαίωση, Ενθύμηση, Μνήμη
5. Λέων, το κίτρινο των σταχυών και οι χρυσαφένιες αποχρώσεις του Ήλιου Απόλλων … Θέληση ,Αυτοσυνείδηση
6. Παρθένος το απαλό μπεζ προς το λευκό Εστία …Τακτοποίηση του νησιού, ξεκαθάρισμα, Επαναδιάταξη της ενέργειας
7. Ζυγός, απαλό ροζ και όλα τα παστέλ Αφροδίτη… Αρμονία, Ισορροπία, Ζύγισμα
8. Σκορπιός μωβ και το …μαύρο Ήφαιστος, Πλούτων, ….η γνώση της Μεταφυσικής μαγείας
9. Τοξότης πορτοκαλί των μοναχών Σαολίν, έως καφέ Αθηνά, Κρόνος …. η Στρατηγική του πολέμου, σχεδίαση , χαρτογράφηση
10. Αιγόκερως, πορφυρό …της εξουσίας Ζευς η…. κατάλληλη Μάσκα, η Περσόνα του αρχηγού
11. Υδροχόος τουρκουάζ και το σιέλ του ουρανού Άρτεμις, Ουρανός, ….Θήρα, η τέχνη του κυνηγού
12. Ιχθείς το ιώδες και το γαλαζωπό μπλε της απέραντης θάλασσας Ποσειδών
….Ονείρεμα, η τέχνη του ονείρου…για πολύχρωμα όνειρα με μπόλικο αυτοσαρκασμό και αυτοειρωνία;-)

Σε συλλογικά προβλήματα δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις …μόνο ατομικές παρεμβάσεις …στο ολοδιάγραμμα της αλληλεπίδρασης αναλύσεων και συνθέσεων του δάσους και του δένδρου ταυτοχρόνως.

Ετοιμαζόταν να αποχωρήσει όταν τον πλησίασε μια  νεαρή ακροάτρια που τον παρατηρούσε  και τον περιεργαζόνταν έντονα   και του είπε:

-Γιατί δεν φορέσατε ένα γυναικείο καπέλο ; Θα κάνατε μεγαλύτερη αντίθεση και θα προκαλούσατε μεγάλη αίσθηση; Ένα πολύχρωμο με πούπουλα και φτερά;

Και του περιέγραψε το καπέλο που είχε στο νου της.

Την  άκουσε σκεφτικός  και μετά από λίγο της  απαντά.

-Κάτι τέτοιο  είχα υπ΄ όψιν μου, Ειρήνη Αξιοφίλου

είπε, αποκαλώντας την με το όνομα της , χτίζοντας με αυτό τον τρόπο μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ τους,

αλλά,….. έπρεπε να το σκεφθεί και να μου το χαρίσει  μια  γυναίκα για να μπορώ να το χρησιμοποιήσω σωστά.

Χαίρομαι που το σκέφθηκε όμως σαν Αθηνά,

σε πλάγια  24 μαύρα γράμματα  σε όρθια λευκά ανεμιστά  πολυάριθμα ενός ιστιοφόρου πλοίου πανιά.

Αστραία

[περικεφαλαια.bmp]

§ 9 Responses to 2. Τα καπέλα της πλάγιας σκέψης

  • Ο/Η ΚΛΕΙΩ λέει:

    Ο κος Καθηγητής Λέανδρος Λαμπρινός, θαυμαστής της πλάγιας σκέψης
    και της αναγωγικής και επαγωγικής στοχαστικής και σκοπευτικής συλογιστικής διαλεκτικής διαδικασίας, αποφεύγει την αναζωπύρωση και την ανώφελη και αναποτελεσματική φόρτιση του συλλογικού θυμικού με συναισθήματα που εγκλωβίζουν σε μεγάλοιεδεατικό παραλήρημα τις μάζες, που ταλαντεύονται ανεξέλεγκτους ηρωισμούς και σε σε μία μηδενιστική απελπισία…….
    επεξεργάζοντας και κλίνοντας σε μία διηνεκή εσωτερική δυναμική της εξέγερσης!
    Η Τέχνη του πολέμου και μιας Επανάστασης ,που φαίνεται να γνωρίζει άψογα ο κος Καθηγητής!

    Ενας πολεμιστής ελεύθερος ,που η ίδια του η ύπαρξη αποτελεί μία πράξη εξέγερσης. Δεν μπορούμε ξαφνικά απο τον καναπέ να γίνουμε επαναστάτες. Οταν σε όλη μας την ζωή είμασταν υπηρέτες με σκυμμένο κεφάλι ακόμη και αν πετύχει η εξέγερση μας πάλι δούλοι θα παραμείνουμε, απλώς θα υπηρετούμε άλλον «Κύριο».
    Οι Αρχαίοι πολεμιστές πρώτα έκαναν τους εαυτούς τους «αόρατους » και μετά πολεμούσαν τους εχθρούς τους, χωρίς ποτέ να εξομοιωθούν.
    Προτιμούσαν δε, να περνούν τα ποτάμια απο τις ΓΕΦΥΡΕΣ και τα βουνά απο τα ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ!
    Νομίζω δε ότι γνωρίζει και καλό σκάκι ο κος Λαμπρινός και δεν χρειάζεται πάνω απο τρείς κινήσεις για ρουά ματ!
    «Αυτός που είναι καλός στην τακτική ξέρει τι πρέπει να κάνει όταν
    υπάρχει κάτι να κάνει. Αυτός που είναι καλός στη στρατηγική, ξέρει τι
    πρέπει να κάνει όταν δεν υπάρχει τίποτα να κάνει.»
    Abrahams~ | (Άγγλος σκακιστής) |

  • Ο/Η iparea λέει:

    Απ΄ ότι έχω διαπιστώσει μετά από επισταμένη ενδελεχή έρευνα ως η ντεντέκιβ πολύχρωμη πανθηρογατούλα, ο κ. καθηγητής φιλοσοφίας είναι και θαυμαστής της Ντένης
    Nteni Markora – Ypo Kratisi

    καθώς και λάτρης του HOFFMAN, σε κάτι στάβλους παλιών αλόγων που τριγυρνά,
    στις αξέχαστες ατάκες του

    Όταν δεν εξανίσταται με την συνέντευξη της κ. Ελένης Λουκά σαν τον φιλόλογο δραματολόγο Μαρκορά. Αν και ένθερμος υπερασπιστής του έρωτα αποφεύγει να δηλώσει ερωτευμένος με μια ξανθιά
    Αστραία

  • Ο/Η ΔΑΙΔΑΛΟΣ λέει:

    Μάλλον πρέπει να ενισχύσουμε την ικανότητά μας λοιπόν να σκεφτόμαστε διαφορετικά και όχι με τον συνηθισμένο συμβατικό τρόπο, όπως μας προτείνει και ο κος Λαμπρινός,
    αφού η πλάγια συμπληρώνει την κατακόρυφη λογική σκέψη και απελευθερώνει το λανθάνον δυναμικό μιας δημιουργικής σκέψης του ανθρώπου…..
    παραθέτω και κάποιες σκέψεις του αγαπημένου HOFFMAN
    ….. ΄λέω να τρέξω να προμηθευτώ κανένα καπέλλο…. απο πιο χρώμα να αρχίσω…. ασε να μου το διαλέξει κάποια γυναίκα καλύτερα……που ξέρει καλύτερα….
    ΤΟ ΚΙΤΣ, ΠΡΟΘΑΛΑΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΥ
    Ο Εικαστικός, ηθοποιός, τραγουδιστής και περφόρμερ ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
    Το πιο σημαντικό του επίτευγμα είναι η τρομερή του ικανότητα να παρατηρεί την Ελληνική κοινωνία με οξύνοια και τρυφερότητα, συνοψίζοντας μέσα από τα έργα του του μετασχηματισμούς της. Τελικά πως οι Ελληνες έγιναν castrati πολύ πριν αρχίσει η κρίση;;;
    Όταν κάποιος μαθαίνει να ζεί με το στερεοτύπο, το έτοιμο, στο τέλος δεν παράγει τίποτε καινούργιο, φιμώνεται και ευνουχίζεται. Κοιτάξτε τι συμβαίνει γύρω μας. Κοιτάξτε τι συμβαίνει γύρω μας. Μας πνίγουν τα οικονομικά και κοινωνικά στερεότυπα. Κάθε δυστυχής έχει μια ξανθιά και οδηγεί τζίπ. Παλαιότερα ήταν πιο υπόγεια τα πράγματα. Επειτα ήρθε ένα δήθεν ξεκαθάρισμα αμερικανικού τύπου-όλα στο φως- και φθάσαμε ως εδώ.
    Το ΄90 επωάθηκε η λατρεία στο χρήμα. Βέβαια ο ευνουχισμός στην Ελληνική κοινωνία δεν τωρινό φαινόμενο. Ξεκίνησε μετά την δεκαετία του ΄50. Τότε μπήκαμε στο όνειρο του κιτς, για να ξεπλύνουμε την φτώχεια μας και τον μικροαστισμό μας.
    Τα κάναμε όλα ψεύτικο πλούτο και παριστάναμε τις κυρίες. Επειδή στην Ελλάδα τίποτε δεν είναι σταθερό, η αστική τάξη δεν έχει αυτήν την βραδύκαυστη διάρκεια, όλοι ανέβηκαν ξαφνικά, χωρίς να υπάρχει κανένα υπόβαθρο κοινωνικής μόρφωσης. Κάποιοι λένε ότι η λιγούρα ήταν φυσικό συνεπακόλουθο της κατοχής και του εμφυλίου.Ομως δεν ήταν μόνο η λιγούρα. Ηταν η πεπποίθηση ότι η φτώχεια είναι ντροπή. Αυτό εδραιώθηκε με την έλευση της δικτατορίας, παρά το ότι έβγαιναν ελληνικές ταινίες με ήρωες που δεν είχαν μία στην τσέπη αλλά διέθεταν φιλότιμο.
    Υστερα φθάσαμε στην μεταπολίτευση που θεωρήσαμε ότι όλα άλλαξαν προς το καλύτερο, αλλά η φτώχεια μπήκε ακόμη πιο πολύ στο κοινωνικό περιθώριο. Το ΄80 πια, τα στεγανά άρχισαν να ορίζουν τη ζωή μας. Προβλήματα που κάποτε λύναμε μόνοι μας πέρασαν σιγά σιγά στα χέρια των δικηγόρων, των οικονομολόγων, των ψυχολόγων, των ασφαλιστών, των παπάδων. Επειτα ήρθε και το ειτζ κόπηκαν οι επιθυμίες. Αλλά άρχισε η ακτινοβολία του Ανδρέα παπανδρέου, ο οποίος σε μία εποχή που όλοι γίνονταν ανέραστοι, αυτός έδειχνε ότι ήταν ο ίδιος επιβήτορας στην πολιτική και στην ζωή, κερδίζοντας έτσι και τον θαυμασμό. Ισως ήμουν ο μόνος που δεν μαγεύτηκα από το charm του. Όχι γιατί ήμουν πιο έξυπνος, αλλά είχαμε στην οικογένεια μου έναν χαρισματικό άνθρωπο που τους πλάνεψε όλους έφαγε περιουσίες …. Το είχα ξαναδεί το μοντέλο.
    Εκείνοι που διαβάζαν, οι διανούμενοι παρέμειναν, οι άλλοι που το έπαιζαν απλώς, κινήθηκαν προς το είδος της ψευδομαγκιάς που έφερε την κλεψιά, τις λοβιτούρες την επίδειξη και τις γκόμενες. Η δεκαετία δε του ΄90 καθιέρωσε πολλά στεγανά, επώασε την λατρεία στο χρήμα, στον επιτηδευμένο καθωςπρεπισμό και έφερε στο προσκήνιο πρότυπα πολύ πιο ευνουχιστικά και επικύνδυνα.Ο ευνουχισμός και η επιβολή των στερεοτύπων μας έχουν στερήσει οτιδήποτε το αυθεντικό. Αρχισε να μας ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός μας και ο πλουτισμός μας. Ολοι έπαιξαν σε υατό το παιχνίδι και καλλιτέχνες, μουσικοί, συγγραφείς και τώρα τους παίρνει το κύμα. ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟ ΑΛΛΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟ.
    ΤΟ 2000, το μέγεθος και το χρήμα ήταν το άπαν όπως και η επίφαση της κουλτούρας.
    Είμαι από τoυς ελάχιστους που είπαν ότι η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων ήταν η αποθέωση του στερεότυπου, του κρατικού τουριστικού κιτς…..
    Η αλήθεια είναι ότι είμαστε διαφορετικοί από τους προγόνους μας. Είμαστε χαριτωμένοι, ολίγον τεμπέληδες, σε άλλο μήκος κύματος από τους υπόλοιπου Ευρωπαίους, ούτε αρχαίοι Ελληνες θα ξαναγίνουμε ούτε όμως και Ελβετοί. Ακόμη δεν έχουμε γίνει τίποτε και εκεί ίσως είναι η γοητεία μας. Η ταυτότητά μας είναι σαν μία παράσταση που συνεχώς κάνουμε πρόβες. Και αν έχουμε άσχημο όνομα στο εξωτερικό , όπως έλεγε και ο Οσκαρ Ουάιλντ « δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να προσπαθείς να διορθώσεις τη φήμη σου.»
    Η ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
    «Είμαι αισιόδοξος. Από ένστικτο πιστεύω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Υπάρχουν σκεπτόμενοι άνθρωποι στην ελλάδα, καταπλακωμένοι και χωρίς φωνή , που σαλεύουν και είναι Ζωντανοί. Τώρα που καταρρέει το οικοδόμημα, θα βγούν από τα μπάζα και θα ανασάνουν. Η σαπίλα θα φύγει διότι στηρίζεται στο μεγαλεπήβολο, το εξουσιαστικό, το ογκώδες. Αυτά θα εξαφανιστούν κάτω από το βάρος της ύφεσης, όπως ακριβώς οι δεινόσαυροι δεν άντεξαν και επιβίωσαν τα μικρότερα και πιο ευέλικτα όντα.
    Καιρός λοιπόν να μειώσουμε οικειοθελώς τη μαγκιά που μας έχει φορέσει η εποχή σαν μανδύα, να σπάσουμε μόνοι μας τον τσαμπουκά μας , να μάθουμε να αφουγκραζόμαστε τους άλλους.Οι πιο παλαιοί να μην προβάλλοιυ αυτά που έχουμε αλλά να γίνουμε πιο παρατηρητικοί. Κάπως έτσι θα ανοιχτούν μπροστά μας τα λεπτά νοήματα, οι αποχρώσεις, το ουσιώδες, και θα οξύνει το βλέμμα μας και την ευαισθησία μας.
    ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ, ΦΡΕΣΚΟ.
    Η ΚΡΙΣΗ ΠΑΡΑΓΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!

  • Ο/Η elzin λέει:

    Επιβάλλεται να διορθώσουμε, κάπως …την φήμη μας
    εμείς οι Έλληνες! ….οπωσδήποτε σε πρόβες μεγάλου σκηνικού.
    Και,… να αποκτήσουμε περισσότερη φαντασία στα χρώματα των καπέλων .
    Όχι, ένα καπέλο συνέχεια κολημένοι σε μια εμμονή.
    Να ανανεώνεται η γκαρνταρόμπα …μανδύες, ασπίδες, ζώνες και άλλα αξεσουάρ … χωρίς όμως υπερβολική φιλαρέσκεια και πόζες σε φωτογραφίες ανφάνς και προφίλ …φίλαυτα υπερβολικά,
    αλλά , μόνο δια τις ανάγκες του ρόλου …υπερήφανα και σεμνά.
    Ίσως έτσι μπορέσουμε και επιβιώσουμε …σαν ευφυή αιλουροειδή λιοντάρια… ροζ πάνθηρες … νιαου νιαου γατούλες και άλλα είδη συναφή..
    Κρατώντας όμως ,…μια συνεχή συνεπή κεντρική αντικειμενική αναφορική γραμμή 😉
    Δια να μη θεωρηθώμε …πως όπου φυσά ο άνεμος πάμε και όποιος μας τάξει τα πιο πολλά «γη και ύδωρ «παραδίδουμε και συνειδήσεις εύκολα ξεπουλάμε .

    Να δίνουμε δε, συνιστάται ιδιαιτέρως …στο όνειρο Μουσών βασιλισσών νησιών πρώτων κυριών
    από μια κρουαζιέρα κουπαστής
    τρελά μα τρελά φιλιά.
    Σε στάβλους …. Αρπιέτας Σάρας Μάρας Μαϊρη,
    τα άλογα του Διομήδη να δαμάζουμε και με το σωστό αεράκι να ταξιδεύουμε στους τραγουστικούς αρμούς του Χαίνη.
    Σε πλοία του νου να παραμένουμε με καπετάνιο…. τον αστυνόμο Σαίνη!

    Λίο

    Τα μάτια κλείστε
    γλυκά ακουμπήστε
    στην κουπαστή.
    Το χρόνο αφήστε
    καινούρια ψέματα
    να φανταστεί.
    Είναι μια νύχτα
    μια τρελή βραδιά
    που λάμπουν τ’ άστρα
    λάμπει κι η καρδιά
    και κάπου απέναντι
    είναι το νησί
    που ‘χει κοράλλια
    κι η αμμουδιά χρυσή
    κι αυτό τ’ αγέρι – πως
    και φέρνει σήμερα
    μια τέτοια χιμαίρα
    ξανά στο φως.
    Τα μάτια κλείστε
    γλυκά ακουμπήστε στην
    κουπαστή.
    Το χρόνο αφήστε
    καινούρια ψέματα
    να φανταστεί
    και τι μας νοιάζει πια
    αφού η νύχτα πήρε τα κουπιά
    τα μάτια κλείστε
    και δώστε στ’ όνειρο,
    τρελά φιλιά.

  • Ο/Η ΚΛΕΙΩ λέει:

    …..Σε πλοία του νού με τον κατάλληλο Καπετάνιο να δώσει το Κέλευσμα…..πάνω σε μία κουπαστή… για ένα έρημο Νησί… εκεί που χτυπά και λάμπει η καρδιά μας, να το ζωντανέψουμε με λεβέντικους χορούς… ειδικά για πολεμιστές!!!

    ΟΡΤΣΑ ΤΑ ΠΑΝΙΑ …… ΣΑΛΠΑΡΟΥΜΕ!!!

    Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΛΕΒΕΝΤΙΑΣ

  • Ο/Η BUTTERFLY λέει:

    Παντα χαιρομαι να διαβαζω τοσο τις αναρτησεις οσο και τα σχολια! Εξαιρετικο αρθρο, με πολλες γνωσεις και τροφη για εναλλακτικη σκεψη…Κι αυτα τα σχολια, σωστο ταξιδι.
    Και ναι, η κριση ειναι πολυ δυσκολη και ισως αδικη για πολλους που δεν μετειχαν απολυτως συνειδητα στο πανηγυρακι, αλλα ειναι και μια ευκαιρια, οχι μονο για τους ανθρωπους του μανατζμεντ, αλλα για τον καθε ενα απο εμας να σκεφτει πιο δημιουργικα, να κοιταξει πιο βαθια, να δοκιμαστει και να βγει πιο πλουσιος μεσα του!

  • Ο/Η iparea λέει:

    Χαίρεται και η όλη Παρέα Χριστίνα για τον αυθορμητισμό και τον σχολιασμό σου στην κατάθεση και ανταλλαγή των τηλεμαχικών απόψεων της εναλλακτικής σκέψης.
    Ο κ. καθηγητής Λέανδρος Λαμπρινός φανατικός σινεφίλ των καλών ταινιών και θεατρικών Διονυσιακών Ιαχών θεωρεί όπως έχει δηλώσει ο ίδιος εντίμως και ευθαρσώς πως πάντα υπάρχει μια ευκαιρία να ξαναδούμε το έργο και την ζωή μας από την αρχή βλέποντας τον εαυτό μας που παίξαμε καλά μέτρια ή χάλια και πόσο συνειδητοί ή ασυνείδητοι υπήρξαμε και οι παρατηρήσεις βοηθούν στην αυτοβελτίωση όταν δεν μας χαλάνε το κέφι βεβαίως. Εμείς σαν οι σύγχρονοι Τηλέμαχοι των τηλεπικοινωνιών του διαδικτύου οργισμένοι έφηβοι μεγάλοι αμφισβητίες πικραμένοι απογοητευμένοι επαναστάτες μπορούμε να το ξαναπαίξουμε από την αρχή συναντώντας τον Οδυσσέα στον ανηφορικό μονοπάτι του νου αφού έχουμε επιστρέψει πραγματικά από το ταξίδι της Πύλου και έχουν κλείσει οι πληγές μας με της Σπάρτης το νηπενθές.
    Του αφιερώνω το φινάλε που ξέρω ότι του αρέσει πολύ των Στάβλων της Εριέτα Ζαϊμη με τα Άλογα ελεγχόμενα με πολύ αγάπη και θαυμασμό για τον πολύστροφο μυαλό του και τον ακέραιο χαρακτήρα του

    Αστραία
    Οι Στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη

  • Ο/Η elzin λέει:

    Οι Στάβλοι του Αυγεία,
    μόνο με την ένωση δύο ποταμών ροής σκέψεις καθαρίζονται.
    Μιας δεξιόστροφης και μιας αριστερόστροφης,
    του Αλφειού που άξια μάχεται με τον λόγο , αλφαίνω,
    και του Πηνειού, υφάδι που υφαίνει στην σιωπή.
    Τα δε Άλογα του Διομήδη, αλόγου λογιστικού και θυμικού είναι καλύτερα,
    να μην τα δίνουμε σε φίλους μας να τα φυλάττουν
    διότι κατασπαράσσονται από αυτά τα καλπάζοντα ιππικά
    μαζί ότι ανοήτως, πιστεύω και πεποιθήσεις,
    τους κρατούν.

    Καλημέρα στην άξια, ερευνητική και διερευνητική ντεντέκτιβ Αστραία, υπέρμαχο της πλάγιας σκέψης του ορθού λόγου
    δια την σωστήν αιτία και μόνο
    και σε όλη την εκλεκτή Παρέα!

    Δημόδοκος

  • Ο/Η ΚΛΕΙΩ λέει:

    Η κρίση παράγει αλήθεια και είναι η ώρα να συνδεθούμε με την αγλαή πηγή της, να την επαναφέρουμε στην ζωή μας, και να επαναπροσδιορίσουμε το «εγώ» μας μέσα από το «εμείς».
    Μοιραζόμαστε τις ίδιες αγάπες για κάποια θέματα τελικά με τον Κον Λαμπρινό και δεν με εκπλήσσει καθόλου που μας αρέσουν οι ίδιες ταινίες και οι ίδιες σκηνές από κάποια καλά ΄σουρρεαλιστικά σήριαλ.
    Η τελευταία αυτή σκηνή με κάνει να ονειρεύομαι, με απογειώνει…..όλοι μαζί σε ένα πλοίο,ερειδόμενοι στην κουπαστή, μαζί με ένα ερωτευμένο ζευγάρι να μας εμπνεέι. Επιτέλους ένας μεγάλος έρωτας που σώθηκε από την βαναυσότητα, από την ποταπότητα, και κατάφερε να βγεί από την «φυλακή» παίρνοντας μαζί του και όσους βοήθησαν γι΄αυτό.
    Τα κορίτσια των φυλακών Ζαίμη δεν ήταν και τα καλύτερα παιδιά. Είχαν καταγράψει τα δικά τους λάθη,η κάθε μία με τα ελαττώματά της και τον χαρακτήρα της αλλά όμως…… όταν χρειάστηκε να κάνουν μία κατάθεση ψυχής την έκαναν και με το παραπάνω. Δεν δείλιασαν, δεν φοβήθηκαν, στήριξαν και προστάτεψαν αυτόν τον έρωτα γι΄αυτό και αξίζαν μία θέση πάνω σε αυτό το «καράβι». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει φυσικά και το νεύμα του αστυνομικού που στο τέλος παραιτήθηκε και δεν πυροβόλησε, αξέχαστο βέβαια και το ύφος του ¨ «δήμιου Μπατσινίλα», αυτή η λύπη και η νοσταλγία στα μάτια του για κάτι που χάθηκε και δεν θα μπορέσει να βρεί και τέλος η κοπέλλα που έμεινε πίσω για να συνεχίσει και να παίξει το επόμενο έργο!!!

Σχολιάστε

What’s this?

You are currently reading 2. Τα καπέλα της πλάγιας σκέψης at Η Παρέα.

meta